Bowling

 

Er werd zoals gewoonlijk veel gelachen: soms omdat het geluk meezat en de kegels door een gelukstreffer vanzelf omvielen, soms omdat ze precies met kwaliteits-pattex waren vastgelijmd en niet wilden sneuvelen. Soms werd er wel eens groen gelachen (of stilletjes gevloekt) want zoals Josée terecht opmerkte: “Het is een spel maar iedereen wil winnen!” en dan kan een tegenvaller al eens een beetje zuur opbreken.

 

Maar alles verliep in opperbeste sfeer. Jos blijft nog de ongekroonde kampioen maar we zitten hem dicht op de hielen; vooral Daniel legt hem het vuur aan de schenen. Sommige spelers komen vooral in vorm tegen het einde van de avond; is het omdat hun kelen dan wat beter gesmeerd is of kijken ze dan minder troebel?

 

Nu houden we een rustpauze tot in september.”